PIASTOWIE

Mieszko: Wiesz Dąbrówko, że państwo polskie miało w swojej historii ciekawy okres, który trwał od  XI  do XIII wieku?

Dąbrówka: Dlaczego ciekawy?

Mieszko: Wyobraź sobie, że czasami nawet książęta i królowie musieli uciekać ze swojego kraju i szukać schronienia w sąsiednich państwach. Na przykład Kazimierz Odnowiciel (1034 – 1058) na dwa lata opuścił Polskę i przebywał w Niemczech. W tym czasie czeski książę Brzetysław napadł na Polskę, z której wyjechał z wielkimi łupami.

Dąbrówka: A co na to polski władca?

Mieszko: Na szczęście Kazimierz Odnowiciel wrócił do Polski, wzmocnił kraj i  wygnał czeskie wojsko ze Śląska oraz Mazowsza.

Dąbrówka: Czy  jego następca miał spokojniejsze życie?

Mieszko: Niestety nie. Bolesław Śmiały (1058 – 1079) również walczył z Czechami oraz Węgrami. Za zgodą papieża koronował się  na króla w 1076 roku. Zmarł  jednak na wygnaniu, ponieważ w gniewie kazał stracić biskupa Stanisława za to, że krytykował królewskie rządy. Stanisław został później ogłoszony świętym oraz patronem Polski.

Dąbrówka: Święty Stanisław jest patronem Polski, a święty Wacław jest patronem Czech.

Mieszko: Ważną postacią był także Bolesław Krzywousty.

Dąbrówka: Skąd wziął się jego przydomek?

Mieszko:  Zdania na ten temat są podzielone, najprawdopodobniej książę miał zniekształconą szczękę, chociaż niektórzy historycy uważają, że przydomek ten nadano Bolesławowi  za złamanie słowa danego bratu, którego potem oślepił.

Dąbrówka: To straszne...

Mieszko:   Bolesław Krzywousty (1106 – 1158) był dobrym wojownikiem, w wyniku wojen z Czechami i Niemcami powiększył swoje państwo.  Władca miał pięciu synów - wiedział, że każdy z nich będzie chciał zostać jego następcą, więc już za życia podzielił państwo na kilka części  i postanowił, że najstarszy syn będzie rządził krajem.  Niestety synowie po śmierci ojca  tak walczyli ze sobą o władzę, że spowodowało podział państwa polskiego na prawie dwieście lat.

Dąbrówka: Masz jeszcze jakąś ciekawą informację?

Mieszko: Najstarsze zapisy o Polsce znajdują się w kronikach innych państw. Później dzieje państwa polskiego  utrwalili podróżnicy i kupcy, którzy wędrowali przez te ziemie. Wyobraź sobie, że najstarsza polska kronika została napisana przez cudzoziemca. Właśnie na dworze Bolesława Krzywoustego żył kronikarz Gall zwany Anonimem.  Gall Anonim spisał po łacinie historię od pierwszych Piastów po lata panowania Bolesława Krzywoustego.  Z kroniki Galla można poznać  dużo faktów historycznych.

Dąbrówka: Czy był to jedyny kronikarz?

Mieszko: Następnym kronikarzem, ale już z początku XIII wieku, był Wincenty Kadłubek. Jednak w jego kronice (pisanej po polsku) fakty historyczne przeplatają się z legendami.

Dąbrówka: XIII wiek.... to znaczy, że w skrócie opowiedzieliśmy  o dwustu latach historii Polski.

Mieszko: Masz rację Dąbrówko, jak zwykle.