MIESZKO I

Mieszko: Dzisiaj chciałbym Ci opowiedzieć o początkach państwa polskiego.

Dąbrówka: Świetnie, może wreszcie połączę sobie wszystkie fakty.

Mieszko: Początki państwa polskiego sięgają drugiej połowy X wieku.  Jak wiesz, pochodzę z rodu Piastów. Rządziłem plemieniem Polan, którzy zamieszkiwali tereny koło Gniezna i Poznania. Moje wojsko liczyło 3000 (dobrze uzbrojonych)  rycerzy, którym dawałem odzież, konie i wszystko czego potrzebowali. W czasie moich rządów zjednoczyłem plemiona słowiańskie, które zamieszkiwały tereny  nad rzeką Odrą, Wartą i Wisłą. Najsilniejszymi wśród tych plemion byli Polanie i Wiślanie.  W ten sposób utworzyłem jedno państwo polskie ze stolicą w Gnieźnie. 

Dąbrówka: A chrzest?

Mieszko: W 966 roku przyjąłem chrześcijaństwo, żeniąc się z Tobą - księżniczką czeską Dobrawą, zwaną Dąbrówką. Pamiętasz przecież, że moi poddani  byli poganami. Chrzest miał dla naszego państwa duże znaczenie polityczne i kulturalne.

Dąbrówka:  Czy nie obawiałeś się, że nie będę chciała wyjść za Ciebie?

Mieszko: Dobrze wiesz, że w tamtych czasach  nowożeńców nie pytano o zgodę. Często rodzice (zwłaszcza pochodzący z królewskich rodów) swatali między sobą już kilkuletnie dzieci, aby wzmocnić  lub zdobyć władzę w  danym państwie.

Dąbrówka:   Tak było...

Mieszko:  W czasach mojego panowania udało się utworzyć duże chrześcijańskie państwo. W roku 990 sięgało ono:  na północy - wybrzeży Morza Bałtyckiego, na południu - państwa czeskiego, na zachodzie - Cesarstwa Niemieckiego, na wschodzie - sąsiadowało z Rusią i Prusami.

Dąbrówka: Prawdziwy władca z Ciebie....Mieszko I.

Mieszko: W dodatku jestem pierwszym księciem polskim potwierdzonym przez źródła historyczne.