DAWNE DZIEJE
Z DÁVNÝCH DOB

Dąbrówka: Cześć Mieszku, lubisz historię?

Mieszko:  Tak, lubię wędrować w czasie. Lubię szperać w starych kronikach, oglądać  filmy historyczne; czytać wszystko, co jest związane z przeszłością. Mam nawet kilka ulubionych stron w Internecie, które często odwiedzam.

Dąbrówka: W takim razie  zapraszam Cię na wielką wędrówkę historyczną.

Rozpoczniemy od najstarszych czasów. Najcenniejszym i najbardziej interesującym miejscem Śląska Cieszyńskiego jest grodzisko w Kocobędzu – Podoborze nad rzeką Olzą. Grodzisko istniało od drugiej  połowy VIII  wieku do XI wieku, a swoim kształtem  przypomina  Biskupin w Polsce.

Mieszko: Zamieniam się w słuch.Opowiadaj!

Dąbrówka: Najstarsze osadnictwo związane jest z okresem epoki brązu. Okazało się, że w VIII – VII wieku p.n.e. (przed naszą erą) powstała tutaj osada obronna, która  istniała do III wieku p.n.e., gdy doszczętnie spłonęła. Dopiero po 1200 latach, w VIII wieku, osiedlili się tutaj  nasi przodkowie – Słowianie, którzy w XI wieku opuścili grodzisko i przeprowadzili się na wzgórze zamkowe w Cieszynie.

Mieszko: Nauką, która zajmuje się tymi niezmiernie ciekawymi sprawami jest, historia. A historyk jest takim detektywem, który bada przeszłość. Historia to dzieje człowieka od momentu wynalezienia pisma. Prehistoria zaś obejmuje dzieje od pojawienia się człowieka do wynalezienia pisma.

Dąbrówka: Wspaniałe znajomości! Wracając do naszego tematu. Grodzisko było trzyczęściowe – najwyżej położona część zwana była akropolem, były też dwa podgrodzia. Strach przed nieprzyjaciółmi zmusił mieszkańców do wykopania głębokiego rowu, nad  którym  wybudowano  gliniany  wał obronny zakończony drewnianymi palami – palisadą. Na akropol prowadziło wejście przez most i bramę wjazdową. Do budowy nie używano gwoździ, tylko kliny. W środku akropolu znajdowały się ziemianki – domy często zagłębione w ziemi. Dach sięgał aż do ziemi i był pokryty trzciną lub słomą.

Mieszko: Czym zajmowali się mieszkańcy tego grodziska?

Dąbrówka: Słowianie prowadzili osiadły tryb życia. Uprawiali rolę, hodowali bydło, trudnili się rybołówstwem i polowaniem na zwierzynę. Mężczyźni potrafili robić narzędzia z żelaza, brązu - na przykład: noże, nożyce, broń, sierpy.

Mieszko: A kobiety?

Dąbrówka: Kobiety tkały,  lepiły z  gliny  naczynia oraz  inne przedmioty, przygotowywały potrawy,  zboże na mąkę mełły na żarnach - to takie dwa okrągłe kamienie.

Mieszko:  Fajnie, że możemy teraz zwiedzać grodzisko w Podoborze i w ten sposób zaznajomić się z odległymi czasami. Jest to możliwe  przede wszystkim dzięki pracy archeologów.  Archeologia dostarcza ludziom cennych źródeł  dotyczących dawnych epok i kultur. Teren, na którym prowadzone są badania archeologiczne, nazywany jest wykopaliskiem.

Dąbrówka: Widzę Mieszku, że naprawdę interesujesz się historią!